Komu bohatera?

Czas przeszły

Źródło: https://polona.pl/item/lwow-pomnik-sobieskiego-lemberg-sobieski-denkmal,NTkwNTYyOQ/#info:metadata

Analiza fenomenu książek Lee Childa z Jackiem Reacherem w roli głównej jest czynnością dosyć bezcelową. Bo ci, którzy są fanami cyklu (w tej grupie ja!) nie potrzebują takich analiz, każdy argument ⹂za” uznając za tak oczywisty, że aż nie warto o nim mówić. Ci zaś, którzy tego typu powieści sensacyjne omijają szerokim łukiem, pewnie nie bardzo dadzą się przekonać żadnym rekomendacjom, bezlitośnie wypunktowując wszystkie słabości kreacji głównego bohatera i fabuły (cóż, ich strata). No, ale żeby ten post nie skończył się, zanim się zaczął i żebym miała okazję jeszcze trochę ⹂pobyć” z najnowszym Jackiem Reacherem - oto moja relacja z kilku godzin spędzonych na lekturze ⹂Czasu przeszłego”.

Żyjemy tak, jak śnimy

Dżozef

Źródło: https://polona.pl/item/statki-w-porcie,ODA5MTM1MjA/#info:metadata

Kiedy byłam w liceum, zaczytywałam się w lekturach tak zwanych nadobowiązkowych. I w 9 na 10 przypadków uważałam, że są dużo lepsze (językowo, fabularnie, tudzież życiowo-przesłaniowo) niż te obowiązkowe - no, może oprócz ⹂Mistrza i Małgorzaty” (bo Bułhakow był akurat obowiązkowy ☺). I tak np. zamiast zachwycać się ⹂Zbrodnią i karą” ja cytowałam z pamięci ⹂Lorda Jima” Josepha Conrada, będąc święcie przekonaną, że to jedna z najlepszych książek… ever.

Jakże więc miło mi było, gdy okazało się, że Conrada docenił również Jakub Małecki. No dobrze, nie jestem w stu procentach przekonana, czy Małecki żywi(ł) do Conrada uczucia podobne do moich, ale wszystko na to wskazuje, skoro w powieści ⹂Dżozef” Joseph Conrad nie tylko w tytule ale i w treści przywoływany jest nie raz i nie dwa, i wpływa (choćby tylko przez swoje powieści) na życie jednego z głównych bohaterów.