Co z tego wynika?

Toksymia

Źródło: https://polona.pl/item/plac-bankowy-pierwsze-tramwaje-elektryczne-w-warszawie,MzU2NDUxOA/0/#info:metadata

Nazwisko Małgorzaty Rejmer kojarzy się z wydanymi przez Czarne reportażami ⹂Bukareszt. Kurz i krew” i ⹂Błoto słodsze niż miód”. I dobrze, bo to wartościowa literatura, o czym świadczą zresztą nominacje i nagrody (m.in. Paszport ⹂Polityki” 2018). Ale Rejmer swoją karierę literacką zaczęła od powieści. W 2009 r. ukazała się ⹂Toksymia”. Dziesięć lat później ją przeczytałam. I… gdybym miała pokusić się o jednozdaniowe podsumowanie moich wrażeń z lektury, to powiedziałabym tak (tu następuje jednozdaniowe podsumowanie): mam nadzieję, że Rejmer powróci do fikcji literackiej i formy powieściowej, bo jej debiut udowadnia, że autorka ma niesamowity talent do obserwacji świata i ludzi oraz chyba jeszcze bardziej niesamowite zdolności do operowania językiem, tak, by ⹂powiedział wszystko, co pomyśli głowa”.

A teraz szczegóły.

Dużo zdrowia!

Zdrój

Źródło: https://polona.pl/item/kobieta-w-stroju-kapielowym-i-baletkach,OTM4ODkyNg/0/#info:metadata

⹂Zdrój” to debiut powieściowy poetki Barbary Klickiej. Nie zaskakuje więc, że jest powieścią napisaną dość poetyckim językiem. Takim po trosze z Leśmiana, po trosze z Schulza. Tematyką zaś nawiązuje do ⹂Czarodziejskiej góry” Tomasza Manna, bo rzecz dzieje się w uzdrowisku, bohaterka zaś jest kuracjuszką. Dlatego, choć mówię to z bólem serca, nie wróżę ⹂Zdrojowi” jakichś niebotycznych kolejek czytelników. Dlatego powieść Klickiej nie osiągnie popularności zarezerwowanej dla romansów i kryminałów. A kto wie, może zostanie bardzo szybko zapomniana i podzieli los wielu debiutów, które są zarazem ostatnimi książkami danego autora. Tak przewiduję, chcąc się mylić. Bo ⹂Zdrój” przeczytać warto!